ثابت اقلیدی بیان کرد: بخشی از این آبراهه‌ها با بلوک‌های سنگی تمام تراش در ابعاد مختلف و ارتفاع و پهنای داخلی آبراهه‌ها به پهنای یک متر تا بلندای یک تا ۳ متر در بخش های شمالی جنوبی شرقی و غربی تختگاه ۱۲ هکتاری تخت جمشید قرار دارند.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس بابیان اینکه همه این آبراهه‌ها در دوره هخامنشی ایجادشده‌اند، افزود: کاوش این آبراهه‌ها از حدود ۸۵ سال پیش تا به امروز ادامه دارد و هرساله لایروبی می‌شوند.
او تصریح کرد: هدایت آب‌های سطحی و پشت‌بام بناهای هخامنشی به‌ویژه در زمان بارندگی به بیرون از تختگاه تخت جمشید از مهم‌ترین کارکرد این آبراهه‌ها است.
ثابت اقلیدی با بیان اینکه فرضیه‌هایی هم وجود دارد که آب شرب از این آبراهه‌ها به‌طرف تختگاه هدایت می‌شده است، افزود: آب درون این آبراهه‌ها در تمام طول سال جاری بوده است و دسترسی به آب شرب روزانه از طریق همین پلکان ورودی واقع در بخش شرقی کاخ تختگاه وجود داشته است که این نظام سنتی دسترسی به آب در نظام شهرنشینی ایرانی بعد از دوره هخامنشی هم در شهرهای ایران تداوم پیدا می‌کند که رایج‌ترین آن را در شهر یزد داریم.
